ZAMAN DA YARALI
Kambur sýrtýnda anýlarýn
Müstehcen bir gülümseme var.
Açýk ara dünle yarýnýn
Kaynaþtýðý an’da saklý her þey.
Zaman da yaralý,
Aslýnda kýblesinde özlemin,
Sefasýný sürerken aþkýn
Hatmettiðimiz özlemden düþen
Yaþlarýn nazarýnda
Yaþa yaþa, demek olsa gerek
Ömrün sancýlý var oluþ þarkýsý.
Ýçinde saklý hezeyan,
Kabuðu çatýrdayan bir yüklem tadýnda
Her kuytuda kaybolan,
Her düzlemde kaymayý baþaran
Belki de tok sesinde kaderin
Belirsizliðe duyduðu özlemle
Ölüme karþý duran
Bir beþerin savaþý… eðer ki;
Demeyi ertelediði her cümlede
Kopuk bir baðdan
Sona evrilmeyi beklercesine
Yine kabuk deðiþtiren benliðin atalarý
Ta dünden hediye.
Þimdiden kayan bir yýldýz,
Derli toplu oysa gökyüzü:
Makberin çatýsý nasýl siyahsa
Ýçindeki çocuðun
O delici bakýþlarýnda
Hele ki;
Gözden kaybolana deðin
Uðurladýðýn kim ise
Ta ki bir nokta hüviyetine
Ulaþmayý bekler ya hani,
Belki de duyulasý özlemin
Geride býraktýðý o kesif acý
Her þeyin ilacý.
Mühürlü ömürden çaldýðýmýz;
Çaldýðýmýz kadarýz aslýnda:
Çalmaya müsait bir günahýn,
Çalýnasý bir yürekte
Aþk denen arazýn da
Kamburuna yüklendikçe
Kaderin örttüðü bir kilimden sarkan
Püskül niyetine
Aþkýn izinde sürünen benlik,
Kayýp ya da bulunmaya dair
Aslýna âþýk bir benlikten
Biz olmayý beceren kim ise.
Belli ki;
Tanrý’nýn söz verdiði
O son dilek
Yine gölgeden ibaret kimi dua
Niyetinde saklý tuttuðu iyilik kadar da
Mubah
Hele ki; gönül gözünde
Atan yürek yürek
Bazen de sorarsýn ya kendine:
Bunca nefret
Ne diye?
Her þey iyidir, her þey kötü…
Nebula’dan çaldým bu sözü madem
Matemimle gömün beni, demek mi
Bu kadar elzem?
Göklerin rengine sýðmaz
Yürekteki kirin de delili deðil mi?
Ölüme kucak açan benlikte
Takýlý o son methiye.
Ne iyi nedir kötü olan?
Demek çok da marifet
Olmasa gerek,
Diye þakýyan düztaban bir þiirde
Kaybolmak kadar bulduklarýmýza
Sunduðumuz þükrü
Duysun diye Tanrý’nýn gücüne
Güç katan her daim
Bizden yoksun olsa evren
Ne deðiþecekti, demek olmamalý kuru bir isyan.
Bir gölgede bir de siyahta
Yanýp sönen gönül gözüne ithaf en
Ölmeyi denedik madem
Ölümsüzlükten düne duyulasý özlem
Hiç doðmamayý talep eden
Bir aciz faniden gayrisi
Yine devþirdikçe düzeni
Kim ise
Adýmýzý koymayý unutan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.