sessiz tren
dün gece denizi dinledim
suyun kavisler çizdiði kalbim
sessizliðin saçak uçlarýna deðdi
ayaz aklýmýn göçmen kuþlarýný tuttum
senin için...
dili sevda sözlerin kýlýcýnda kývranýyorken rüzgar
gerip bulutlarýn karnýný
uzaklara/çýplak kayalara
yüzünün karþýlýðýna tarlalar serdim
ne zeytin aðacý sustu
ne de cýrcýr böceði
her þey konuþurken
sen dinliyorsun
topraðý
sisini saklýyorum
gözçukurlarýmýn olgun rengine
orada gizli uyum içinde duruyor bakýþýn
sabýr aðzýnda esneyen dünya
gerçeði kýrmadan tül deliklerinden gövdemi geçir
vazodaki çiçeðe su vereceðim
parlayacak gülüþü güneþ gibi
bir yola bakar gibi bakýyorusun
yoruyor düþünmek seni
vedalaþtýðýn sokak
incelen uykular
bukleli çocuklar
ah derinlerinde baba`n
özlüyorsun
sana benziyor
sesini öpen serseri trenlerim
içinde kýrýk çekmeceler
ve göðsümde kelebekler
saçlarýný uzatýrlar
bir bir yalnýzlýða
senin için
sayýsýz armaðan gibi sürülüyorsun her tanem/e
zamanýn seyrek yokuþlarýndan çalýyorum seni
hýzla koþarken atlar
saatler duruyor
farkýna varýyorum þiirimin
sen ordasýn
en güzel kalbe teselliyi giydirdikçe
iç içe giriyoruz
hikayeler topluyoruz terkedilmiþ evlerden
elindeki fýrçayla yepyeni mevsime boyarken aðaçlarý
hayatýmda ol
þu penceremdeki asil susku
kavrarken her þeyini
bir bir köþelere yerleþtiriyorum içini
hadi uyan
bu film
bizim
elmanýn kabuðunu soyuyorum
senin için
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.