Bir Giyside Iki Yaka

Sen ve ben,
Bir giyside iki ayrý yaka.
Ýliklenmiyor vuslatýn gömleði bu aralar.
Ve her þey uzak.
Her þey biz ayýrýyken kederli.
Biz ayýrýyken, bomboþ tüm sokaklar.
Ýklim hep soðuk biz ayýrýyken.
Hava sus pus ve nemli.
Günler hüzünle paslanýyor aðýr aðýr.
Rüzgar ince bir ýslýkla kederi çalýyor.
Aþk konuþmuyor, kelebekler suskun.
Kuþlar ötmüyor, aðlýyor sanki.
Yerinden kopan bir tüy gibi,
Rüzgarda seyriyor yürekler.
Güneþ nazlý nazlý dönüyor,
Yýldýzlar karanlýk, ay tutkun.
Biz bizde deðilken, her sey ayrý sanki.
Ve tüm ayrýlýk þiirleri hüzne çýkýyor.
Tüm mýsralara hasret.
Tüm sözler özlem için açýlýyor.
Sonra ansýzýn sen geliyorsun.
Ve gözlerin sevda dolu bakýþlarý.
Sihirli bir degnek gibi,
Her þeye aþkca dokunuyor.
Tüm kuþlar yuvalarýnda.
Tüm mektuplar adresinde.
Tüm yavrular annelerine kavuþmuþ gibi.
Biz bizdeyken,sanki tüm sevenler vuslatta.
Sen ve ben,
Bir giyside ayrý iki yaka.
Geliyorsun ve ilikleniyor tüm kavuþmaklar.
Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın: