Yollar ve Yolculuklar

Bazen bir yolculuða baþlar insan.
Yollar ve yolculuklar içinde,
Bir yol seçer kendine.
Ve kimden gittiðindedir tüm aklý.
Yorgun düþer, bekler ve ümit eder.
Ýnsan ayrýlýr bazen kavuþmak için.
Ayrýlýr içi dýþýndan.
Ve ayýrýr içini en güzeline.
Ýçi nereye giderse gerçek yolculuðu orada baþlar.
Bazen içi gider kendi kalýr.
Bazen de kendi gider, içi kalýr insanýn.
Ve tüm yollar içinden geçer aslýnda.
Bazen takýlý kalýr gitse de.
Ve insan neye takýlýrsa,onunla çýkar yola.
Bazen bir buluta,bir rüzgara,
Kuþlara, gezegenlere...
Bazen bir ömür bir kalpte takýlý kalmýþtýr.
Dönüp dönüp ayný yerde sever.
Ýlkin hayaliyle çýkar yola.
Ve bulutlarý izler yolculuklarýnda.
Bulutlar hayaller üretir.
Ve saðnak saðnak özlem dökülür,
Giderek gök boyunca.
Ýnsan alýþkanlýktan yapýlmýþtýr.
Ve ayrýlmak istemez alýþtýðýndan.
Her ayrýlýða bir vuslat gizler bu yüzden.
Ýki hasma, hýsým olur bazen.
Her yolun sonunda ya ayrýlýk,
Ya da vuslat karþýlar insaný.
Hayat bir tren garý gibi,
Ayrýlýk ve vuslat taþýr her an.
Ýnsan sadece vagon deðiþtirir.
Haberci turnalar gibi,
Kendinden yapýlmýþ iklimlere uçmak ister.
Ve insan hep bir an önce.
Hep gecikmiþ bir yolcu gibidir.
Yola çýkar her saati.
Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın: