gözyaþlarý çýrýlçýplak kayada otururken mevsim saçlarýný daðýtýr topraklar üstüne aklým gitmelerin beraberliðinde yan yana... daðlarý yüzümde dinlenir dinlerim
yaðmur susunca güneþ konuþuyor sevinen deli aklý gibi kalbim çocuklarý nasýl güldürüyor bir bilsen eteklerine gökyüzü dikiyorum bir yýldýz hopluyor bir güneþ koþuyorlar deli taylar gibi kýrmýzý/benekli
yorgun ellerime þiirler derliyorum uykusuzluðunun yataðýndan sesimi geçiriyorum odamýn kararan camlarý aydýnlanýyor gün ýþýðý parmaklarýný gösterince katý duvarlar var ya da yok gölgeme uzanan güneþ seni tutuyorum
birazdan acýkan yýldýzlara aþk dolu mýsralarý karýþtýrýp sýðýnacaðým kendime dünyanýn bütün güzelliði mavi bir sonsuzlukla dile gelecek
bu vakit ýlýk ýlýk akmalýyým gözlerinden su gibi þiirler dolmalý avuçlarýma/
avuçlarým þiir kokmalý
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.