salıncak
gittiðin þehrin salýncaklarýndan uçuyorum
taa oraya kadar...
eteklerimden dökülen güneþi topla
giriyorum
Mavi atlarla gözlerinin aþk þehrine
ince fýsýltýnýn Kerem`ine benzeyen düþlerle
dalgýn dalgýn ýsýrýyorum elmayý
toprak uyanýyor karanlýða þarký söylerken
gecenin kalýnca duvarlarýndan
aþkýn alýn terinde gözyaþlarým
hayal kurduðun camýn kýyýsýnda
nasýl bir heyecan damla damla süzülen
çiçek açar aðaçlar
mýsralardan sonra düþlerime/
düþlerden sonra kendime
uyan...
sen illede varsýn
saðýna soluna döndüðün
kadýnýn içinde
susmayý beceremeyen ateþ konuþurken kalbimde
sevmek diye bir þey var
tutma beni düþerken özlem havuzuna
gökyüzüne çýkmak için kurulan merdivende
görebiliyorum seni
varlýðýn hiç bir dilde eskimiyor
elini uzat çocuk gülüþleri
tokmaklýyor kapýný
ahh
her yerim
her yanlarýmla üþüyor
kelebek kanatlarýyla doðruluyorum
sabaha...
içimden sen geçen çocukluðunu bulup
büyüyorum
ve artýk sormuyorum
pencere önünde oyuncaðýmý beklerken
çocukluðumu nereye koyduðunu Babam`a
açýk mavi bir yýldýz gibi
gülümse...
sana bakmak
o aðaçla yan yana olmak
saçýmý örmek
bana iyi geliyor
gün bitiyor
yaprak uyuyor
sessizce uzanan dudaðýnda
perde perde açýlýyor duygularým
ruhumun en derin halleri
bahsediyor mu
beni /sana
bugün
ikimize de bahar
bulutlar geçse de baþýmýzdan
haykýracak sesim var
aç kulaklarýný
sana geldim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.