’Deli’ denmiþ adýna da, bakmadan hiç yaþýma Deli gönül sevdalanýr, hep iþ açar baþýma. Acýk öðüt versem ona, ’uslan’ desem, dinlemez, Der ki; ’Sevda benim iþim, sen karýþma iþime...
Çok çekmiþim sevdalardan, kaderimmiþ, ne derim,? Neler gelmiþ þu baþýma, artýk tövbe ederim, Gönlümse hep aþk peþinde, ben býrakýr giderim, O, býrakmaz ki gideyim, hemen düþer peþime...
Ben hem yaþlý, hem yorgunum, sevmek bana yaramaz, Gönlüm ise, çok aç gözlü, o sevmeden duramaz. Hem çok çapkýn, hem yaramaz, hem pek fetbaz, hem dilbaz; Nerden bulur, bir gül peri, hemen sokar düþüme
Bir kaçamak yapsam mutlak hep yüzüme bulaþýr Rüya görsem, elaleme hemen haber ulaþýr Ben pes ettim, bana artýk yalnýz sükun yaraþýr Nasibim yok, pilav yerken taþ rast gelir diþime
Her sevdadan bir iz kalýr, kâh tatlýdýr kâh acý. O, ders almaz hiç birinden, hep sevdâya duacý.. Zararý hep bana olur, yok ki bunun ilacý, Gerçi benim günahým yok, gel de anlat eþime...
Ömür boyu neler çektim ben gönlümün elinden, Ne sevdalar filizlendi onun tatlý dilinden. Ateþ sönmüþ, kývýlcýmlar tüter hâlâ külünden ’Kendi öldü, gönlü hep sað ’ yazýlacak taþýma...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.