Bakma.
Bakma, benim aðýr adýmlarla yürüdüðüme
Bakma.
Emin adýmlardýr bunlar.
Bu kafa bu vücudu, anca bu kadar taþýr oldu.
Dik gelir oldu.
Dik gelir oldu, gayrý bana yollar.
Bakma.
Bakma benim, böyle yürüdüðüme.
Soðuk rüzgârlar esti, benim hayatýmýn baharýnda.
Ben onlarý meltem sandým.
Hissetmedim üþüdüðümü, açtým rüzgârlara koynumu.
Bilemedim.
Düþünemedim, rüzgârlarýn acýmasýz olduðunu.
Ben zamana yenik düþtüm en sonunda.
Bakma.
Bakma benim, böyle uysal göründüðüme.
Kafam bozuk þimdi, doldu boþa giden hayatýn kahrýndan.
Ýnmeler düþtü, yorgun gözlerime.
Yoruldum.
Yoruldum þu yenik düþtüðüm hayata.
Þimdi bana…
Yürüyüp gittiðim yollar dik gelir oldu. Dik gelir oldu.
Lal oldum hayata
18 Ara. 17
Ahmet Yüksel Þanlý er