Cinayet gecesi

ve hüznü sürükledi saçlarýndan
sarý benizli güz
davudi sesiyle gürledi rüzgar
dizildi dokuzuncu boðuma
yüzümün kuytularýndaki acýlar


ürperdi kent
ay boðulurken
göz kýrpan uçarý yýldýzlar
gerildi çarmýha
umudun kanlarý
sel olup aktý sokaða


duvarlar acýlý sýzýlý
akýttý gözyaþýný


düþtü gökyüzü düþler üzerine
asýlý kaldý havada rengarenk gülüþler
üþüdü soðuk kaldýrýmlarda
boynu bükük hayaller...


koptu takvimden sararmýþ bir yaprak
kurban oldu aþk zamana…


aðýtlar yaktý siyah yemenili gece
ah edip dövdü dizlerini


içimdeki çocuk halâ umudu kesmeyip
saf duygularla seslendi
“eller üzerindeki bu sandýkta yoksa”…


( naftaline sarýlýp baharda yeþerecek sandýðý aþkýn
çoktan toprak genzine kaçmýþtý oysa)…





AA
Sosyal Medyada Paylaşın: