Bir gün, O körpe düþlerin ellerinden tutup, Umutla çaldýðýmýz kapýlar bir bir aralanýr, Her güzel þey yan yana sýralanýr Bir sen olmazsýn Bir de ben olmam... Ýþte aþk o zaman yaralanýr, Sevgi yaralanýr, Emek yaralanýr… Düþler boyunlarýný bükerler Umutlar gözyaþlarý dökerler Bütün çiçeklerin kalbi kýrýlýr Dili tutulur kuþlarýn Balýklar sýð sularda boðulurlar Martýlar göðün yüzünden düþerler Denizlerin ciðerini deþerler…
Ve sonra, Birbirine geç kalanlarýn konu edildiði Çatýsýz bir hikâyede ikâmet etmeye baþlarýz seninle, Sokaðýmýzdan seyyar hüzün alýcýlarý geçerler Yüzümüze bakarlar acýyarak Hayretle!... Ýçlerinden çok yazýk olmuþ diye söylenerek Kalplerini önlerine eðerek…
S.U.
Serkan Uçar
17.12.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan Uçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.