Yeryüzünden Hüznü Kaldıracağız
Nedir bu had bilmezlik, bu kin, bu öfke nedir?
Ruhunuz kavgalara, savaþlara muktedir
Kim sizin daðýnýzý, denizinizi çaldý?
Size kimden yadigâr, kim elinizden aldý?
Kime emanet diye gökyüzünü verdiniz?
Alacaðýnýz kimden, kiminledir derdiniz?
Husumetiniz kime, kime gönül koydunuz?
Ki bunca, yaþamaktan, yaþatmaktan caydýnýz
Sevmek diye bir þey var, siz hiç duymadýnýz mý?
Dökülen gözyaþýna, kana doymadýnýz mý?
Nasýl kýyar ki insan, bir karýncaya bile?
Can bu, hayat bu, çok mu kolay geliyor dile?
Merhamet dalýnýzý hangi hain budadý?
Vicdansýzlýk yurduna sizi kurban adadý
Bir güle sarýlmayý, siz hiç bilmez misiniz?
Papatyayý koklayýp, gönül almaz mýsýnýz?
Kibir okyanusunda, bir sandalla küreksiz,
Nasýl yol alýnýr ki ruhsuz, hissiz, yüreksiz
Küsen, kýrýlan umut, bir yaprak dökümüdür
Kýyamet, bir çocuðun her dudak bükümüdür,
Hakkýnýz yok, güneþi taþ atýp öldürmeye
Bir aðacýn yüzünde baharý soldurmaya
Reva mý asil iken, dünyaya rüsva olmak?
Dururken bir yanakta kocaman esva olmak
Kýrýn içinizdeki o taþlaþmýþ inadý
Öpülmeyi bekliyor güvercinin kanadý
Hadi gelin, kalp kalbe, aþkla saldýracaðýz
Yeryüzünden o mahfuz hüznü kaldýracaðýz.
10.12.2017
S.U.
Serkan Uçar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.