Binlerce ben var içimde, Birisi çok dertli. Gözleri dolu dolu, Hep karanlýk saðý solu! Mevsim her daim sonbahar Ve odasýnda büyük bir boþluk var. Dalgalar vurur kýyýlarýna, Acýlar siner yarýnlarýna... Binlerce ben var içimde, Birisi çok hüzünlü. Aðladý aðlayacak konuþsa, Dilini yutacak sanki bir sussa! Kelimeler düðüm düðüm boðazýnda Ve üþür durur ruhunun ayazýnda... Binlerce ben var içimde, Birisi çok piþman. Baþýný çevirip geriye doðru bakmak Geri getirecek sanýyor dünü; Oysa ellerinden kayýp gidiyor bugünü! Zaman aleyhine þahitlik yapýyor Ve müebbet bir yalnýzlýk sarýyor, sarmaliyor... Binlerce ben var içimde, Birisi çok yalnýz. Milyonlarca þehir birikmiþ yüreðinde En çok baþkenti ýssýz! Sokaklarý tarumar, Birinde gasp varsa diðerinde cinayet var. Binlerce ben var içimde, Bini de kendi derdinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
30ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.