Gezerken Uludað’ da Elimde kýrýk taneli tespih, Ayaðýmda yýrtýk potin, Sýrtýmda üç düðmeli yelek, Baþýmda fotür þapka, Biri çýktý kaþýma! Gelin gibi edalý, Çýtý pýtý bir kýz, Yürüyüþünde sanki saklý endamý. Yürürken arkasýndan izi kalýyor, Selamlaþtýk, Konuþtuk þundan,bundan, Ben Auer den O duru turdan. Bana seni sordu! O an, Hatýrlayamadým. Tarif etti; Selvi boylu, ela gözlü,geniþ omuzlu Sarýþýn cana yakýn Dost’ mu dost, Entelektüel … Ha puroda içer, gözlükte takar dedi. Hem’ de çok yakýþýklý Adý Erol mu dedim, Çýnarý da var dedi. Eðer rastlarsan selam söyle dedi, Kim diyeyim? dedim. Ýstanbullu dersin, Ya hatýrlamazsa, Duru turdan dersin. Gene hatýrlamazsa, Uludað’dan dersin. Ya beni, ya turu,yada Uludað’ý Birisini mutlaka hatýrlayacaktýr. Belki turu,Ýstanbul’u, Uludað‘ý Unutmuþ olabilir, Ama Beni asla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
BHBİLGİÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.