İÇ YANGINLARIM...

Acelesi olsa gerek bulutun,
Dumaný üstünde nice umudun da naþýna
Yenik düþen gece.
Gemlendikçe hürriyet,
Kayýp saltanatýný boykot ettiðim
Mutluluðun çehresinde hâsýl olan
Her nasýlsa buklelerin ýslak ve sarý tonu,
Bin bir tonlama sesin duraðanlýðýnda
Kýpraþan neþenin de sükûtu olmak adýna
Yerle gök vermiþken el ele.

Sandýklarýmdan yoksunum;
Sanmadýklarýmdan da yorgun.
Kelamýn dirayetinde sükûta özlemim
Bir de dirliðini bilip de
Bükemediðim yüreðin bileði
Sonunda öpmeyi görev edindiðim
Titrek ruhumun ýþýldaðý adeta
Evrildiðim yeni günde
Verilecek bin bir hükme
Olmasa da vereceðim tek cevap
Cehaletimi mazur gör yüce Rabbim.

Akseden aþklarýn gýyabýnda
Bozuk düzenin de neþriyatýnda
Her nasýlsa solumda her daim bir yangýn.
Saðlarýn izini sürdükçe
Saðlak ritminde ömrün
Kaybolmayý meþk edindiðim nice sure
Yine içime çektikçe hayatý
Zehirlendiðime de kâiniyim zaman zaman
Aslolan ne ise ayýp mý da susuyorum?

Resmettiðim yüreðindeki nifakta mý
Gözlerimi süzüyorum?
Bilip bilmediðim onca sanrý;
Gözle görüp varmayý beceremediðim ne çok yargý,
Diri hezeyanlardan hallice bir heyecan;
Ölü ruhlardan müteþekkil o garip hazan…

Sevdikçe sevesim gelse de yorgunum be þair!
Sevmeyi dilden dile düþüren de sen deðil miydin?
Olsa olsa aklýmýn pazarýnda
Elden düþme üç beþ cümle,
Þeceremde nakþeden deli tüfek ne çok hece.

Hani ayýbým var mý da sustum bunca sene?
Ya kayýplarýmý sunan sen deðil miydin,
Demelerine ne hacet.
Gönül gözümde ýslak nidalarý ben mi buyur ettim?

Gem’inde ihtirasýn ve nefretin
Bil ki ben deðildim o þerhi düþen:
Bilmediklerimden yana kaygým,
Yanmayý hepten meziyet bildim:
Yorgun adýmlarýmý kazýdým haznesine sevdanýn;
Atlas yorganlarý da serdim
Bohçasýna sevi meþrebimde
Yana kaykýlan gölgeleri de görmezden gelip
Hazýr ola geçtim her gece:
Bir ateþi bir de aþký sulh bildim;
Bir rotamý bir de gamsýzlýðýn notasýný sehven sakladým
Kundaðýndayým yangýnlarýn,
Bucaðýndayým hüznün,
Derme çatma kýblemdeyim gece ve gün:
Nidalarýmý duymasýn eþrafým,
Sonlanmasýn da asla umutlarým;
Yol yorgunuyum, sen ruhum!
Maðduriyetim ezelden bilfiil tükettiðim;
Seraplarým da teyakkuzda
Seni görmeden ölmeyi istemediðim;
Gidip geldiðim bunca güzergâh
Dönmenin de kaçmanýn da mümkün olmadýðý
O varamadýðým ana kýta.
Hani yarým ada’mdýn,
Hani sükûtumdun, yuvamdýn.

Derlediðim topladýðým bunca kýrýntý,
Tüme varmayý asla beceremediðim
Ýç yangýnlarýmdan bir türlü hidayete eremediðim…


Sosyal Medyada Paylaşın: