KIŞIN SONU BAHARDIR...
Sorarým nedir ki,dillere destan güzellik,
Ýnsandan,insana bakýþta,farklýlýk vardýr,
Görünür olarak gözlere,dokunan özellik,
Fazlasý ademoðlu hanesine, yazýlý kârdýr...
Versin yaradan,biz kullarýna güzellim aklý,
Akýlsýz baþ,asla olamaz,bu yaþamda haklý,
Bizim tüm sýrýmýz,mana ve ferasette saklý,
Aklý öne almamak,mutlak gerçeði inkârdýr,
Ruhsuz,maneviyattan,uzak olamaz güzel,
Bir bedende,uyum içinde olunur ise özel,
Bahçede gülle mutludur,kuru dal ile gazel,
Bu uyumu görmeyenin,görüþü,ufku dardýr...
Boyu selvi misalidir,yürüyüþü sülün kuþu,
Bir arada bulmuþtur,beden ile ruh huþu,
Baþka türlü bulamaz,ahenkler kurtuluþu,
Çýkar yolunuz yoksa,sonunuz ahu zardýr...
Bulursa muhabbeti,baþka þeye yok gerek,
Sapýyor ise yanlýþa,oluyor akrep,engerek,
Bulmuþuz suçlumuzu,lanetlenmiþtir felek ,
Doðruyu görmeyenin,mevsimi boran,kardýr...
Þeyhim;Derki ey afet,mutlu ol gönül yakma,
Kuþ bakýþý bakarken,dört bir yana laf sokma,
Mutlu yaþam dediðin,bir hýrkayla bir lokma,
Yaradan güzel yaratmýþ,kýþýn sonu bahardýr...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 22.36
07.12.2017
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.