deðirmen aklým ve tel tel çözülen zeytinler gözümün dumanýndan omuzuma inen...
bahçelerde ben mi aðacý doðurdum aðaç mý beni bilmem ama ellerim al damar dallarýna gök telaþ üstümde çocuklar lezzetinde tadýn topraða tebessümü bulaþmýþ nurla büyüyenler açýnca melekler kapýmý uzadý ayaðým öyle iþte...
düþündükçe seni deliler diþlerimi söktüler ah iþte düðüm üstüne düðüm bana göre deðildi kýyamet kopmasý kalabalýk neydi o günler çocuk karanlýk dalga dalga kamaþtý insan yiyiciler gruplarýnda kýlý kýrka yarýp suyu bulandýrdýlar
yar yüreklerimizde gizli her þey sevmek gizli ölmek gizli aðlamak gizli olsun güneþle gök mavisi bir kanýn zerrelerinde sýzladým ben bazen uzaðýnda bazen yakýnýnda kimse anlayamadý bambaþka gel gitlerimi senden baþka
unutmadým bu engamede çokca vazgeçer gibi yaptýðýmý hele bir andý ki öfkenin üzerimde soyunduðu ardýmda kalan yaþýný yorulduðunu ben gördüm neydi o günler düþündükçe seni dilinde dilimi bulduðum çocuk
bir kalem bir ince sevda belinde bir`iz...
iyi olacak iyi olacaksýn iyi olacaðým
zoru baþarmaktýr hayat fark bu çocuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.