Nedense
yaþlandýðýnda ölür sanýrdým
eski olmaktan öte,
yýpranmýþ,
bastona yaren ömrü güz yorgunlarýný
Gördükçe kývrýla kývrýla düþen yapraklarý
iliklerime kadar iþlerdi yaklaþan kýþ soðuðu
hastalýklý,
ihtiyar bir mevsime benzerdi gözümde sonbahar
ve
yalýn bir yalnýzlýk çöreklenirdi içime istemsizce
Bu solgun serüvenin ortasýnda
telaþa kapýlýrdý ömrüm
ya hazýrlýksýz yakalarsa ölüm
ya baþka baharý yoksa ertelediðim düþlerin diye
böyle hezeyanlar kemirirken beynimi
Yol yordam bilmeyen kayýp zamanlarýmla yüzleþirdim uzun uzadýya
Ama artýk hazýrým
tutamadýðým yýllarýn acýsýný çýkarmaya
bedenim kadar aðýr deðilken düþüncelerim
boynumu da bükmüyor soðuk mevsimlerin matemli yüzü
madem ki yarýn diye bir þey yok
öyleyse
kimin umurunda susmayan siyah bir þarkýnýn hazan nakaratý
ve yerinde yeller esecekse bugünün
kederinden bana ne gözü yaþlý gökyüzünün
Ýþte;
duyuyorum içime saðýr, dýþýmýn týlsýmlý notalarýný
hissediyorum baharý doðuracak çiçeklerin sancýsýný
þimdilerde coþkulu, aklý selim bir deliyim
kimselerin uyuduðu,
kimseleri misafir eden o kapýya varmadan önce
reddediyorum bu hüzünlü döngünün yazgýsýný
Her vakit aþk’a niyetliyim þükür
ve
her vakit duacýyým aldýðým her nefesin hakký için
þimdi gözlerimin menzilinde
su gibi akýp giden aziz bir aþk güncesi
ruhumda,
pervasýzca dans eden onlarca kelebek etkisi
derdim deðil yasak elmanýn kapkara kýyameti
cennetten kovulan havva düþünsün bunu
hem kim görmüþ cehennemde yanan firavunu
öyleyse çirkin güzel bu dünyada
Yaþamak ne muhteþem þey...
Dilek USTA
Seçki kuruluna ve yorumlarýyla sayfamý taçlandýran deðerli þiir dostlarýma çok teþekkür ediyorum