** HOŞCA KAL..! **
Biliyormusun sevgili..
Seni ilk gördüðümde.
Öyle bir telaþ sarmýþtý ki içimi.
Ve ben..
Hiç tatmadýðým bir duyguyla,
Yüreðime ilmek ilmek nakþetmiþtim ,
Gülüþlerinin gizlerini..
Gamzelerinde pembe pembe açan mimiklerini.!
Seni..
O yüceliðinle,
O eriþilmezliðinle
Gönül köþkümde aðýrlarken bile,
Meðer sen bana..
Ne çok uzaklardaymýþsýn..!
Ve
Umutlarýmý hepten yitirdiðim,
O son geceden sensiz bir güne,
Ýlk kez göz açtýðýmda;
Bir zamanlar..
Sevgi rüzgarlarýndan güç alan
Yelkenlerim..
Týpký yüreðim gibi sönmüþ..
Dümenimse, can evinden kýrýlmýþtý.!
Ve ben..
Kuruyan göz pýnarlarýmýn
Sýð sularýnda karaya vurmuþtum..!
Meðer ben seni,
Çaresizliðime her aðladýðýmda ..
Göz bebeklerimin buðusunda görüp,
Hayallerime,onmayan umutlarýma yormuþum..!
Ýþte o yüzden..
Þimdi ben..
Dört nala sonsuzluða koþan
Bir yýlký atýnýn yelelerine sýký sýkýya sarýlýp
Bu diyarlarý terk ediyorum..!
Ben ..
Bu uykulu,bu hayali alemin
Kollarýna seni,sere serpe býrakýyorum..!
Hiç unutma emi..
Yüreðime kazýndýðýný,
Sonsuzluða dek hiç unutulmuyacaðýný..!
Sen..
Hoþca kal..!!
Hayallerimin,rüyalarýmýn kadýný..!
26.11.2017 / Berlin
mAHMUT mÜCAHÝT öZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.