AH ALMİLÂ -II- "NAZENİN"

I.
//Bir sýr gibi kalacak adýn senin.
Bulutlar yaðmur taþýrken, nazenin.//

Bir þarap içimi, bir gün batýmý.
Akþamsefalarý büyür saksýnda.
Bir nefes çekimi, bir kalp atýmý.
Saçýn daðýlýr rüzgârýn raksýnda.

Ah Almilâ; iþlenmiþ bir ipektir,
Aþk tezgâhýnda o ince gülüþün.
Kalbimdeki hüznü hep silecektir,
Bir serçeyi kanadýndan öpüþün.

II.
//Aynalarda memnudur yüzün senin.
Iþýk sýzarken içeri, nazenin.//

Vakit gelince yokluðuna doðru,
Hayaline dalarým urun urun.
Kalbimizi yoklayýnca o aðrý,
Uykusunda biz oluruz yaðmurun.

Ah Almilâ; þiir gibi dokunur,
Ýçimize acýsý uzun uzun.
Sesinden nice misaller okunur,
Efkâra yolculuðunda sonsuzun.

III.
//Hep kalacak aklýmda izin senin.
Bahar usulca gelirken, nazenin.//

Gelmediðin þehir, yýkýldý bende.
Denizler tutuþtu, sular da yandý.
Ruh meftun olmuþ iken nihavende,
Bütün þarkýlar hüzzama boyandý.

Ah Almilâ; bütün güzellik sende,
Tan yeri sanki yüzün, gün aðarýr.
Yelkovan kuþlarý durup öksende,
Uzak iklimlerden güzü çaðýrýr.

IIII.
Ýncitir hicraný gözlerin senin.
Gök uðuldarken birden, nazenin.//

Tutup uçurtmanýn kanatlarýyla,
Baþka ülkeye göçüyorum derken.
Düþlerim, þahlanan kýr atlarýyla,
Sana geliyorum, senden kaçarken.

Ah Almilâ; bir baðbozumudur bu,
Yine tohumlar sende filizlenir.
Hangi sûalin ki; çözümüdür bu,
Korkularým bakýþýnda gizlenir.

Sosyal Medyada Paylaşın: