I. Þimdi dinmiþ bütün aðrýsýyla bir rüzigâr, Saçlarýný daðýtmak için pusuda bekler. Ve mutlak uðrar hatýrýma o nazlý nigâr, Kanatlarýný çýrparken esrik kelebekler.
Bir saz taksiminde, muhalif ezgiler yarým. Örgüsü eksik öykülerin serencamlarda. Ve ben sensiz her yaþýmda biraz ihtiyarým, Yolunu beklerken defne saksýlý camlarda.
"Yürüyorsun sokaðýmý bir dul edasýyla Bir þarký daha bitiyor, hicrin vedasýyla."
II. Sallanýr eteðin kuru bir yel terkisinde, Bozulur büyüsü aynada baþka yüzlerin. Lâl gibi sessiz bu boþ avazlar sergisinde, Tir tir titretir göðsümü bir senin sözlerin.
Mint yeþili rengi kalemle; üdebacýlar; Kaç mýsra i bercestede betimler dokunu. Sararsa þu yüreðimi milâdi acýlar, Bir dem gibi ciðerimde duyarým kokunu.
"Elinle dokunuyorsun kalbine bir kuþun. Ve sen oluyorsun düzü, çýktýðým yokuþun."
III. Ýndi vakit; aþkbaz gönüllerden hicret vakti. Hadi toparlan mehpârem, son nefis ölmeden. Bir küheylanýn gözünden simsiyah kan aktý. Hadi gidelim, son bela tellâlý gelmeden.
Þehlâ bir yol seç, kalmasýn yönümüz arafta. Kanadýmýz ebrari bir hevesle þahlansýn. Aþktan mahkum üftadelere yakýn tarafta, Ufuk çizgisine kara bir þeb peydahlansýn.
"Sen iste; emrini coðrafyama rân ederim. Bir ah ile bütün dünyayý viran ederim. "
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan Özağdaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.