Yersin Kırıkhan’ımda

Þehrime uðrayan acaba ne yer?
Ya kâðýt kebabý, ya mangal ciðer,
Belen tavasý da tatmaya deðer;
Bana bana yersin Kýrýkhan’ýmda.

Peynirli künefe, halka müþebbek,
Hele sacda piþen sýmsýcak çörek,
Tandýrda hoþ olur, biberli ekmek;
Yana yana yersin Kýrýkhan’ýmda.

Üzüm haymasýna serersin hasýr,
Zeytinyaðlý, bol nar ekþili kýsýr,
Ýçli köftesine bulunmaz kusur;
Saya saya yersin Kýrýkhan’ýmda.

Yeþil zeytin, zahter salatasýndan,
Humusu süslerler, tam ortasýndan,
Biber ezme, süzme yoðurt tasýndan;
Doya doya yersin Kýrýkhan’ýmda.

Kelle paçasýnýn bulunmaz eþi,
Patatesli sýkým, bulgurlu aþý,
Dövmeye tat verir, tavuðun döþü;
Tada tada yersin Kýrýkhan’ýmda.

Meyvesi bolcadýr, doldur avucu,
Kavun ile narý, þifa verici,
Ýster siyah, ister sarý havucu;
Soya soya yersin Kýrýkhan’ýmda.

Alaca der yemek bahane olsun,
Kardeþlik, muhabbet þahane olsun,
Yaratana þükür, daha ne olsun?
Diye diye yersin Kýrýkhan’ýmda.

05.12.2017
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: