Benim seçimim deðil bu dünya Geldiðimde vardý, hazýr buldum Daðlarý ben dizmedim yolunuza Denizleri ben sermedim okyanus Mavisinde tek damla katkým yok Aþký düþüren ben deðilim ayaða
Geldiðimde böyleydi gece-gündüz Ay ýþýðý, yakamoz, martý çýðlýðý… Yüzünüzdeki o nafile bekleyiþ Erincinizden yükselen kahkaha Hüznü, gözyaþýný ben icat etmedim Ben deðilim mermiyi süren silaha
Bilmiyordum, gelince söylediler Ölümün uðrayacaðýný her saða Yalnýzlýðýmý anladýðým gün daha Dilimin kelimelerine sýðýndým Yalnýzdým, çaresizdim, yakýndým Herkes kadar ben de vefasýzlýða
Geldiðim gün baþladý benim payým Þimdi sorumluyum vurulan kuþtan Ezip geçtiðiniz her karýnca, her çiçek Benim de yazýlýr suç haneme, susarsam Aç yatan insandan ve her kirli savaþtan Sorumluyum yaþadýðým bu çaðdan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.