Aynalarla uðraþýrken ruhumun görünen yarýsý, Karþý kapýda bavulum derlendi. Bir yolculuða çýkacaðýmý o vakit anladým. Erik içinde üþüyen bir çekirdek gibi Kalakaldým orta yerinde Olgunlaþmýþ düþlerin.
Boynumun çukurunda Gözlerimden akamayan yaþlar boðuluyor. Can çekiþirken Canýmý yakýyor göz damlalarým.
Senin sözlerin , içimde diken. Ben daha kendi yaramý oturup dikemezken, Batýyorum çýkýyorum Dikine dikine çýktýðým yokuþ çamurlarýnda, Sen yürümeyi bile bilmezken.
Sabahýn körü olur elbet. Gecenin körü yok, Büsbütün kör, gecenin her vakti. Ben tam o vakitte Lehimliyorum hayatý , kendime.
Ve seninle bir evde uyuma hayali, Þimdilik doyuruyor beni.
Sinem Sal
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem sal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.