Sen, kendini o süzme yalanlarýnla avut!
Bakalým yalan seni, nereye taþýyacak?
Benim burnum sürtüldü, adým doðrucu Davut!
Bir gün bütün Davutlar, sýrtýný kaþýyacak…
Bilin ki yalancýnýn, gittiði yol da yalan!
Ben de kalp taþýyorum dese de solda, yalan!
Sarýlmayýn sakýn ha, verdiði kol da yalan!
Onun yüzünü bir gün, ateþler okþayacak…
Týð üstünde durutsa, olmaz yalandan cambaz!
Bir gün düþer foyasý, ifþa olur düzenbaz…
Hep kýlýktan kýlýða, girse olsa da fetbaz;
Onu koluna takan, mutlaka boþayacak…
Yalancýya düz yer yok, gideceði yer çukur!
Ona, Gayya diyorlar, kaynýyor fokur, fokur!
Orada ne peþkir var, ne çözdürürler uçkur!
Davutlar her gün nurla, o, narla ýþýyacak…
Tamu’nun yarýsý kor, yarýsý kapkalýn buz!
Orda hora geçmiyor, yapýp durduðun Kubuz!
Yaraya ilaç için, damla su yok, hep susuz;
Yalancýlar yanarken, yalanlar üþüyecek…
Bunlar Ýlahi gerçek, sen devam et yalana!
Benden hatýrlatmasý, hiç ödül yok talana…
Rastlanmaz Zebaniden, kaçýp/ta kurtulana;
Sanma suçun arttýkça, hep namýn yaþayacak…
Antalya-2017/11
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Kendi çýkarý için çalýþýr onun dili
Gözdeki yaþý silmez sahtekârdýr mendili
Rahat yaþam uðruna alýr iken tebdili
Baþkasýnýn yoluna çiviler döþeyecek.........................................................Hicran Aydýn Akçakaya
BÝR TEFEKKÜRDEN ARDA KALANLAR...HÞT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.