Sesini Duyuyorum

sesini duyuyorum...
kelimeler yoksul
tenha vagonlara biniyor sözlerim
ve bugün özlemin bir yol bulup
aðýr gövdesiyle geçiyor içimden
bense kalbimin en seçkin yerinde
þiirden bir ev kuruyorum
bugün etraflýca yaþýyorum yokluðunu
sen yokken duyabilmek seni,
adý oluyor sensizligin.sesini duyuyor
ve elimi uzatýyorum
kelimeler kurþun, tutamýyorum
gözlerimi kapýyorum,
içime açýlýyor göz kapaklarýn
hani o hedefi tam isabet
bakýþlarýn, iç çekiþlerin,
yüzünü çeviriþlerin,gülüþlerin
hani o bir saray yapan sol yanýmda
tebessümün? sesini duyuyorum
ve elimden tutup tüm kelimeler
adýmý çýkarýyor sana
sen ne kadar yoksan
iþte ben o kadar noksaným
yanýmda olmasan da
iç sesim bitmeyecek, biliyorum
varacaðý menzili belli bu kelimelerin
ve ben, sen demesem de
her sözüm sana varacak biliyorumsesini duyuyorum
baþýmý çarptýðým kayalar sessiz
içine düþtüðüm kuyular suskun
bir de takýldýðým o imkansýz aðlar
kalkýyor tüm engeller önümden
ve ben tüm mesafeleri yakýp bugün
hislerimle yürüyorum
yorgun düþse de yollarým
düþmem biliyorumsesini duyuyorum...
yukarýlarda bir yerdesin
ve ben hep seni
en yüksekte görüyorum
ilk günkü o alev
o sýcacýk yýldýrým düþmesi
ve sýrýlsýklam bir aþk kazanmasý
kurak topraðýmýn
çiçeklenmesi ömrümün
ve eþsiz bir manzara olman yüreðimdesesini duyuyorum her an
ve yalnýz kalmýyorum
sözlerinle kol kolayým
nefesinle el ele
görmesem de yüzünü bugün
almasam da bir haber senden
yüreðimi tutup ellerimle
sesini duyuyorum her an...
Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın: