ruhumun gerçek sesi þiirim/zorum seni bulup kaybettiðim kavþaðým. üzerinde kullanmadýðým düþ kalmadý en güzeli de sýkýca sarýlýp uyumak oldu
derdim bilinmez bir mektubun içinde daða vuran eteðim teninde istirahat eder sabah olup horozlar öttü mü iþte ben oradayým...
her gece gözlerinin bakýþýný yurt eyledim gurbetinin karanlýðýna beyaz perdeler gerdim baþucunda umudun yolculuðu baþladý yosma rüzgarlar çapkýnca salýnsa da aðacýma/ aðacýmdan kaçamadým o da benden...
ah aklýma düþenim emanet ettiðin zarftan sesine sarýlaným çocuklar ne güzel oynuyorlar bir ileri bir geri daha dün buradaydýn ah hayat...
musluðumdan oluk oluk su içenim gökyüzünün omuzunda elim silkelesen bedenimi nasýl da derin düþüncelerim dumanlý baþýnda...
kalemin nuru akarken bana doðru içimdeki sýr`dan haberim var bizi bizden alan uzaklar duymasam da kapýmý týklayaný/ týklayanýn gölgemde ýþýðý var
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.