Geçen gün Seval gelmiþti dereden tepeden konuþtuk epeyi bi lafladýk
sonra aniden yani ikimiz ayný anda söyledik adýný içim cýýýz etti uzun bir süredir adýný anmamaya seni düþünmemeye gayret ediyordum büyü bozuldu
aðlamamak için zor zaptettim kendimi Seval’in de hiç suçu yok kýzcaðýzýn o da seni özlemiþ besbelli o da çok üzüldü söylenip durdu kendine iki erkek evladýn varmýþ eþin hastaymýþ evlerden uzak þu kötü hastalýða yakalanmýþ korkuyormuþsun senin adýna üzüldüm
derken kapý çalýndý bu kez benimkiler geldi iki arslan parçasý ikizler oðullarým
zamane çocuklarý iþte þirlerimle dalga geçiyorlar çiçekçi kadýn ne demiþti baba diyor katýla katýla gülüyorlar
bilirsin iþte senin de baþýnda ne güzel çocuk olmak ve ekliyorlar bu vakaa milattan önce miydi baba yani annemden evvel mi diyerek sululuklarýný sürdürüyor keratalar
kimse bilmiyor ne acýlar çektiðimi ama hiç hiiç piþman deðilim bu mektubu kabil deðil sana gönderemem ama ne yapayým kaðýtlara döküyorum içimi hayat insaný nerelere sürüklüyor
Seval biraz daha oturup gitti ben de bunlarý yazýyorum sana oðlanlar da beni unutup geçtiler internetin baþýna Allah’tan - yakamý zor kurtardým dillerinden onlarý da göreceðim bakalým böyle gülebilecekler mi
artýk eskisi kadar resim yapamýyorum grip te olmuyorum sanki yaðlý boya ile gribin bir ilintisi varmýþ gibi hem gribin de mikrobu bulunmuþ ah ne olur bir de aþkýn mikrobu bulunsa
2/Aðustos/2011/Salý/Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.