HÜZÜN YÜKLÜ BULUT

hüzünle yazýlmýþ bir þiir gibiyim bu aralar...
ya da hasret makamýnda bir þarký.
belki de fýrçasý acýya banmýþ bir ressamýn,
çizdiði bir resim gibiyim bu aralar,
sevincim yok, sevinesim yok.
gökyüzüm bulutlu, yaðmurum biraz eksik kapasam perdelerini göz kapaklarýmýn
içimde deðiþmeyen bir mevsim...
yarým býrakýlmýþ bir cümle gibiyim bu aralar
ya da kalemi kýrýlmýþ bir þairin elinde,
tamamlanmamýþ bir yarým söz...
anlatasým yok, anlayaným hiç yok
mutluluðun þarkýsýný unutmuþ gibiyim bu aralar, melodim yok, mekaným yok...
köpüklerini kaybetmiþ bir deniz gibiyim bu aralar,
kýyýlarým yok, haberlerim yok...
tüm sermayesi kaybolmuþ bir tüccar gibiyim bu aralar,
hislerim yok, halim yok, kalbim yok...
yarým yamalak bir hikayenin acý bir sonu gibiyim bu aralar,
yazaným yok, haritam eksik, kahramaným yok...
kývrýmlý bir yolun uçurumu gibiyim bu aralar, düþenim çok, gidenim yok, yürüyenim yok... hüzünle yükselmiþ bir daðýn zirvesi gibiyim bu aralar,
eteklerim buzul, sýcaðým yok...
tek bir heceye derdini döken bir hatip gibiyim bu aralar,
baþka sözüm yok, lisaným yok...
yani eksiðim bu aralar,
sevenim yok, sevdiðim yok...
sevgilim yok...
Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın: