İnsafın Yok mu?
Bir yabancý gibi öyle uzaktan,
Bakma daha fazla, insafýn yok mu?
Ömrümü geçirdim gamlý süzekten,
Sýkma daha fazla, insafýn yok mu?
Düþen bin parçadýr o mah yüzünden,
Yeterince çektim cilve, nazýndan,
Sinem alev alev aþkýn közünden;
Yakma daha fazla, insafýn yok mu?
Tutmaz dikiþlerim, bir bir söküldü,
Türküler dilimden tele döküldü,
Yýllar yýlý boynum öne büküldü;
Bükme daha fazla, insafýn yok mu?
Ardýndan koþturdum, kederle doldum,
Ne mutluluk buldum, ne murat aldým,
Bölündü düþlerim, tarumar oldum;
Yýkma daha fazla, insafýn yok mu?
Hiddetin, inadýn bana mý söker?
Söyle benden baþka kahrýn kim çeker?
Dil susar, gözlerin zehrini döker,
Dökme daha fazla, insafýn yok mu?
Gitti feri, görmez oldu gözlerim,
Beklemekten tutmaz oldu dizlerim,
Dokunsa da sitem dolu sözlerim;
Takma daha fazla, insafýn yok mu?
18.11.2017
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.