KURBAĞA PRENS...

Sevdalý bakýþlar kondurabilirim
Þiir nezdinde saygýn bir yürek sesini de
Susturabilirim kendimce.

Gönülsüz bir þarký olmaktansa
Ölgün bir þiire konabilirim
Gecenin ziftini akýttýðým
Merhalesinde enginliðin
Bir de zifiri karanlýða
Dur, diyen bekçinin de öfkesi olabilirim.

Býçkýn i mgeler tetiklerken sair heceyi,
Sevgim ufalanýrken densizce
Seðirten bir yüreðe nazire edip de
Kýyama durmuþ bir gölge mahiyetinde
Tozunu attýrýrým evrenin:
Lakin ne için, diyenlere
Ses etmeden çekilirim usulca menzile.

Bir kademe ve bir tane daha eklenirken
Ufkun tarhýna
Þerh düþeceðime
Mazimi diriltirim sessizce
Hele ki çocuk düþlerime
Sitem eden kurbaða prensi
Bir kez bile öpmeden
Karýnca misali taþýrým tüm i mgeleri
Þiir denen yuvaya.

Olsam da bir baþýma… dememi tensiye eden
Tanrý nispetinde
Büyürken göz bebeklerim
Beklediðimi mimlerim kendimce.

Heyhat… dememi bekleyenlere
Gýpta dahi etmeden
Kýnýmda ne yalan ne hazan taþýrým
Dememe de kimseler aldýrmadan
Kocaman bir kahkaha atarým ansýzýn
Duyduklarýna inanan deli eþrafýn
En sakin üyesi olduðumu zanneden
Buruk niyazlarýmda bile göklere çýkardýðým
Onca beþerin nazýna niyazýna
Aldýrmadan.

Kimse getirmese de dolduruþa
Boþboðaz bir cümle peyda olur dercesine
Sýðýndýðýma þükrederim,
Haznemde yana yakýla nöbete duran meleklerime
Fýsýldarým son kez:
Kanatlarýnýzý bana ödünç verin.
Verin ki;
Süzüleyim gök kubbenin en tepesine;
Bilirim ki bekleyenlerim var,
Dememe ne hacet,
Tanrý bilirim ki
Duyacaktýr sesimi.


Sosyal Medyada Paylaşın: