nakış
yaþamla ölüm arasýnda sabrýn çalkalandýðý sular
ve içimizden bir çýðlýkla ayaða kalkan uykular...
gece,ses ve yürek
rüzgarlarýn içli þarkýsýnda sürer yankýsýný
daðýlýr gözyaþýmýn damlasýndan kalma günler
gülüþün þehrin sýrtýndan inerken
yeni sayfaya otað düþler kurmak
sessizliðin üzerinde ter yarasý
tutsak olurken kalbe
dirençli sevinçler boþalýrken avuçlarýma
sabahlarý ölürken yürümek
boþuna deðil
boþuna deðil
haydi gökyüzü
baðdaþ kur ve anlat mavini
tohumu sensiz çalýnan topraklarýný
yüzüm arkada deðil
dikende,hatada
geçmiþte
yüzüm önde
daðlarýn göðsünü saracak kadar
baktýðým noktada þah
ýþýðýnýn dili karanlýktan
koruyacak kadar
haykýran dudaklarýmda
bilincini yitirmiþ tarihler baðlamýyor beni/
beni nakþidillerin aðýzlarýndaki aðýtlar
bir dilim ekmek uðruna kendini vuran türküler
ve özgürlük adýna dilimdeki kilit
baðlýyor...
umutsuzluðun kýyýsýna çöken çocuklar
yüreðime aðrý saplarken
susma üstüme yaðan yaðmur
ve yoluna yoldaþ olduðum sevgili
gözlerimdeki sýr
güneþi bile içemezken
baþka hücreye akamam
ki,benim düþüm
ölüm cehenneminde cennet
önce ateþ olup yanmak
sonra yandýðý yerden çiçekler açmak
dua nöbetlerinde yürümekli yarýn
boðma zamaný gamzelerimin içinde
Mayýs çiçekleriyle kalktýðým diriliþ
dokunmasýn kimse ruhuma diye
ay ýn diliyle heceler söktüm
hatýrlýyor musun
yaðmuru ormaný ve çocuklarý
peki ya gözlerimi...
dünya deðiþiyor
deðiþiyor dünya sularla birlikte
uzansam teninin her teline þimdi
yanar mý parmaklarým
içimdeki sancý nedir bu kelebekleþmen
bulutlara çarpýp çarpýp gökyüzünü güldürmen
ah kalbim
yaðmur yaðmayýnca toprak gülmez
çentik at düþlere uyansýn avuçlarýna
duasýnda kýblenin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.