Düþümde dün, gene sana rastladým!
Melül, mahzun bakýyordun birader…
Usanmadan, ardýn sýra tasladým;
Sigaraný yakýyordun birader…
Seni böyle görmemiþtim inan ki…
Duman çýktý, yükseldi yer gök sanki!
Vücudumu, bir ter bastý, o an ki;
Göðe doðru çýkýyordun birader…
Bir an seni, seçemedim dumandan!
Ne kopardýn bilemedim zamandan…
Uzaklaþtýn, meçhule bir limandan;
Yeri, göðü yýkýyordun birader!
Dolmuþtu arþ yýldýzlarla hýnca hýnç!
Gök parladý, yerler oldu sanki tunç…
Söndü hepsi karardý her yer, korkunç!
Eller gökte, okuyordun birader…
Öylesi çok gürledi gök, nur saçtý!
Ýyi, kötü ne varsa tek, tek kaçtý…
Beyaz bir nur, sana aguþun açtý;
Sanki mekik dokuyordun birader…
Uyandým bir, el sallýyor baþýmý…
Siliyordu, bir yandan gözyaþýmý!
Gittim öptüm, mezarýnýn taþýný;
Gonca güller kokuyordun, birader…
Antalya-2017/11
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.