Düþün Z...Düþün...
yedi kelime versem yedi yýl hatýrýna ,yedi emin edip seni yarýnýma ...nasýl bir þiir dizersin boðazýma ...
hayýrsýz analý çocuklar gibiyim ,
kapý dýþýnda
günüm yetim yemeði Z...
ekmeði sen biliyorum
suyu sen
beþ vaktin beþi yumru soluðuma
ateþi çekiyorum üþüyen içime
ki dünyam iki nefes
sen yarým adým öte...
sözü aciz,
iki yana düþmüþ kollarýmýn
an küstah
hüzün arsýz
kum saatlerinde mecnun kumu zamanýn
dün batýþýdýr bu,
kaþýk suyun damlasýnda
el tersinde güz güneþim
çare sus
çöl geçemem ki
dað delemem ki
erken Z..
erken
ben bu sensizliði nereye koyarým
hangi yüzle bakarým yarýnýn yüzüne
sonra...
o iskele de gider birazdan
üç bayrak da,denizimiz de
bulutlar gelir sonra
kara kýþtýr arkasý bunun
sel gelir,
fýrtýna,kasýrga
içi üþür ikimizin de
kimselere demem Z...
tembihlerim yarýnýmýzý da
vazgeçmeyelim de
mevlevi bir düðün meydanýndayýz sanki
kýrmýzý halýlar serilmiþ gidiþe
beyazým solgun
semam gri
musikim aðýt,
içe kapanýk vecdimde
dönüp duran zaman
ki kemeri yeþil tennure
hadi çýkar hýrkamý,
uzat ellerini göðüme
alt tarafý bir sözdür bu
dönelim...dönelim
dönelim Z...
suadiyekasýmikibinonyedi
Demir Mutlugil