beyza...

-kýrýlgan duygularýn nemli penceresinde atan nur yürek...




uzun bir koridordu vakit beyaz lamba gölgesinde
kaç gün sabahladým kýrýlgan vucudumun eksik neþelerinde
dört duvar bir pencere hayat oysa nefesim beþ güne altý hece
yaðmurlar cok ýslaktý gözümde arada acýnýn gölgesi




her gün karýsýyordu ruhum az heyacanlý biraz bulut lekesi
bakdýðým beyaz ýþýk duvarlar ilaç kokusu ve omuzlarým aðýr
sarý lamba dur diyordu kýrmýzý kazaðým ise cicek kokusu
özlüyordum oysaki seviçlerimde kelebek rengleri





icimde gömülü bir koca yýlýn tarifsiz sancýlarý
ufak ufak beni bitiren amaçsýz bir sancý
geceler diyorum alma benden biriktirdiklerimi
düsüyorum santim santim üsüyorum yavasca




hayat cok garip,,,




yaldýzlý gecelerde düþen aylarý sayýyorum
bi gün kalabalýklar ertesi gün güneþlerim donuyor
penceremde yuvasýz bir kuþ kanadý
her gün gökyüzümden sanki bana bakýyor






geldiðimde yesildi duvar bahcesi
sonra sarardý rüzgarlar papatyalarýmý aldý
bir kaç gün sonra denizler sicim gibi aðladý gök baðardý sanki
ondan sonra ayýn parcalarý örtü beyazýn taneleriyle




uþüdüm ve sustum ...



Sosyal Medyada Paylaşın: