güvenmek zor insanlara günümüzde eser kalmadý ölümsüz dediðimiz sevgimizde baþýmý omuzuna yaslamak deðil sýrtýmý sýrtýna dayamýþtým ömrümce bilemedim yaslanýnca aðacýn çürüyeceðini güvenildiðinde insanýn öleceðini ve yine kendinle yalnýzlýðýný anlarsýn
oysa ne hayallerim vardý seninle bir söðüt gölgesinde yaptýðým salýncakta ayaðýný yerden kesmek vardý olmadý kýrýldý söðütün dallarý
sen içimi ürperten yaþadýðýmý hissettiren sevgili gitsen de kokun kaldý yadigar her nefes alýþýmda içime çektiðim beni sarhoþ eden
sadece baktým arkandan diyemedim gitme kal elimde kaldý beyaz mendil sallayamadým gözyaþlarýmla uðurladým seni su da dökemedim arkandan kýrýldý testim yasýndan
döner misin bilinmez gittiðin yerden bulur musun beni býraktýðýn gibi gözlerinde eriyen boncuk boncuk bakan mavi düþlerde
vakit çok geç artýk kalmadý ortak deðerler meðer bitmeye mahkummuþ en büyük sevgiler ...
Refik 11 . 11 . 2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.