USANDIM ÖZLEMEKTEN

bu kaçýncý mevsim
kaçýncý bahar
peþpeþe gelen
hala ses yok senden

yoruldu gözlerim beklemekten
usandým artýk sevmekten

kapadým yüreðimi aþka sevdaya
beklemiyorum artýk
aðaçlarýn çiçeklenmesini
lalelerin açmasýný
ömürleri zaten az

unutma adýmý adýnla yaz
ister suya ister kuma

leylekler de döndü seferinden
karabataklar gitti gölden
kýrlangýçlar kuruyor yuvalarýný saçaklara
cývýl cývýl doða

yüreðim yalnýz hüzünlü
yaþýyor hüsranlarý

kader deyip sýðýnýyorum
bu asla ona suç deðil
kendim çizdim kendim yaþýyorum
herkesten beklentisiz

ömrümden çalýnan zamandýr
senle yaþananlar
inanmýþlýðýn acýsý
izleri silinmeyen ...





Refik
11 . 11 . 2017
Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: