tufan
bir sabah dilime daðlar oturmuþ
ve örtüsünün üþümüþlüðünde bozulmuþ aklým...
genç rüzgarlarýn daðýnýk saçlarý
yüzümden geçti demin
belki bir kapý
belki bir mezar býrakýp arkasýnda
uçurumlarýna esti
belli ki bütün gövdelere dokunduðunda
yer gök aþaðýya indi
düþündüm
bir dakikalýk tufanda
sana kalmalarýmý
ölmeden
nerdeyim
gözlerimin kamaþýðýnda takvim sorarken bakýþýna
ruhuna çivilediklerimi almadan gitme
tuhaf ezgiler/notalar yaðmur gibi yaðdýkça
kimsenin sokaðýna uðramazken üstelik
geceye güneþ gibi girenim
bu sancýlar içinde
yarýnýn gül aðzýnda beklerim
neyleyim dünyayý
seyreyleyip gülü bülbülü
kuþlarla uyuttuðum çocuklarý
topraða basarým
boþanýp karanlýktan
deniz boynunda düþündüðüm
kokunu bilmediðim teninden gömleðini çalýp
içinde büyürüm
ki,
rüyalarýma ýþýk ve özlem serperken ruhun
mavi bir iklim gibi
uzaklarý yalvartýp
sana geleceðim
çaðýr beni sesine
kuþlara müjdeler verirken
düþürmeden zeytinleri
güç oluyor sana yalan söylemek
sorduðunda meraðýmý susmak
öpmek kadar yakýnken dudaklarýna
keþke burada ölsem
yýllarca bütün martýlara
denize ve göðe þiir yazar
yosunu alýnmýþ teknelerle
kucaklarým seni
kaldýrýn þu kaygýlý bulutlarý önümden
görünsün yol
ve sayýklasýn içimde biri
günleri/aylarý
çünkü
bu güzel gün aðaçlara selam verdiðinde
tüm sokaklardan geçen çiçekler
sana uyanýr
sevgilim
bugün gitmekten vazgeç
en azýndan gider gibi yap
gitme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.