Gelmişim ömrün sonuna
Ömrümün sonuna, daha gelmeden
Yoruldum dostlarým, hayat yolunda
Þu fani hayatta, yüzüm gülmeden
Bir baktým, gelmiþim ömrün sonuna
Arkadaþ.
Ýþte, arkadaþ.
Sonunda ben’ de geldim, ömrümün sonuna
Her giden fani gibi.
Nedir bilir’ misin giden en çok benim zoruma.
Ne güldüðüm belli
Ne aðladýðým belli benim , þu gelip geçen hayatýmda.
Arkadaþ
Yýllarým itle kopukla, savaþmakla geçti.
Durmak nedir dinlenmek nedir bilmedim ben hayatýmda
Savaþtým, durdum.
Ben sen kimsin, demedim kendime
Yenilmez devleri yendim, hayat yolunda.
Arkadaþ.
Dünyanýn derdini, harman ederken
Tükettim ömrümü, yüzüm gülmeden
Geçmiþi yüklenmiþ, artýk giderken
Bir baktým, gelmiþim, ömrün sonuna.
Arkadaþ.
Hep kendimi güçlü gördüm ben.
Boyun vermedim.
Boyun eðmedim kimselere, ben hayat yolunda
Bu yüzden yoruldum, yoruldum ben arkadaþ
Yoruldum.
Yorgunum þimdi þu fani dünyada
Ben arkadaþ.
Yenildim, þu ben’ de ömrün sonunda
Çaresiz dert buldum, düþtüm bir anda
Ömrümü verdiðim, hayat yolunda
Bir baktým, gelmiþim ömrün sonuna
Arkadaþ.
Sormadýlar.
Dolaþtým diyar, diyar hiçbir yeri bilmeden ben.
Emekler ektim, ülkenin dört bir yanýna.
Ve ben!
Çileler biçtim, emeklerimin karþýlýðýnda
Arkadaþ.
Çiler biçtim, çile karþýlýðýnda.
Yorgunum þimdi ben,yorgunum çalýþmaktan
Sorma halimi benim, arkadaþ.
Dostlarla yaþanmýþ, geçmiþ günlerde
Gülerdim oynardým, oysa neþeyle
Yapraklar dökerken, þu güz gününde
Bir baktým gelmiþim, ömrün sonuna.
Arkadaþ.
Eserken baþýmda, kavak yelleri
Hep bir þey sanýrdým, ben þu kendimi
Düþlerken her gün ben, geçmiþ günleri
Bir baktým, gelmiþim ömrün sonuna.
Arkadaþ.
08 Kasým 17
Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.