BENİM ANNEM

KADRÝYE ANAM

"Bu ananýz var ya bu sizin ananýz çocuklar,
En büyük acýlarýn altýndan kalkmýþtýr, yine kalkar..
En derin kuyulara düþüp çýkmýþtýr, yine kendi çýkar;
Can oldu bir ömür garip usta ile çocuklarýna,
Yine de duymadým hiç geçmiþe bir lanet okuduðuna.

Ben çok çalýþýr yorulurdum evet gurbette amma,
Ananýz ise durumdan vazife çýkarýp kendi baþýna,
Babalýk da yapardý size, analýk yetmezmiþ gibi sabýrla...

Kimsesiz sabahlarýn körüyle dost olup keçileri saðar,
Millet uyurken daha ayazda tüm çamaþýrlarý yuðar,
Gözlerini ovup-gerinirken daha tembelce kimi insancýklar,
Ananýz çapa çekerdi bostanda, çið düþmüþ taþa, topraða...

Hiç unutmam çocuklar galiba bindokuzyüzyetmiþli yýllarda,
Ýþssiz kalýp da sýlaya dertlerimle geri döndüðüm akþam,
Bir yýldýr süt içememiþ siz cýlýz ve sýska çocuklarýma,
Ananýz satýlmýþ keçiler yerine, kendi göðüslerini saðar...

Ýþte böyle canlarým, benim can kuzularým;
Çook çileler
çektiyse de gurbet ellerde
Sývacý ustasý babanýz Elmas Usta:
Terazinin diðer kefesine ananýzý da koyduðunuzda,
Kadriye Ananýz cefada her zaman benden aðýr basar;
Ýþte bunun için durur cennet, ananýzýn ayaklarý altýnda!"

Yalçýn Öner

Not:Bu þiir tüm annelere atfedilmek üzere yazýlmýþtýr.
Vatan sathýndaki ve dünya üzerindeki tüm annelerin ’Anneler Günü ’ kutlu olsun.


« Önceki Þiir Sonraki Þiir »


Sosyal Medyada Paylaşın: