Sokak lambasýnýn ýþýðý altýna iki gölge geldi… Önce sarýlýp-öpüþtüler… Sonra ne olduysa itiþip-kakýþmaya baþladýlar… Daha sonra da yumruklaþmaya…. Onlarý gören baþka gölgeler de geldi sokak lambasýnýn ýþýðý altýna… Önce aralarýna girip kavga edenleri ayýrmaya çalýþtýlar… Sonra ne olduysa onlar da birbirleriyle itiþip kakýþmaya baþladýlar… Daha sonra da yumruklaþmaya…. Kavga edenler sokak lambasýnýn ýþýðý altýna sýðmamaya baþladýlar… Önce sokaklara taþtýlar… Sonra caddelere., meydanlara ve bütün þehre., bütün þehirlere., Daha sonra ülkelerine ve giderek yeryüzüne… Ben., olan-biteni tül perdemin arkasýndan izledim… Önce biraz tereddüt ettim… Sonra dayanamayýp sokaða çýktým… Ve çýkar çýkmaz da bir yumruk yedim gözümün üstüne… Anýnda bir yumrukta ben savurdum… Daha sonrasýný hatýrlamýyorum… . . . . . . , Önce sokak lambalarý söndü… Sonra güneþin ilk ýþýklarý düþmeye baþladý... Yeryüzüne., sonra ülkelere., ülkelerin þehirlerine... Þehirlerin meydanlarýna., caddelerine., sokaklarýna… Daha sonra geceden kalan izleri toplayýp bir çukura gömdü arþivciler-tarihçiler beraberce... Geride sadece bir ses kaldý geceden., siren sesi gibi... Ya da bir çocuk çýðlýðý… . ,
FÝLM BÖYLE BAÞLADI..........
Cevat Çeþtepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.