sandalye
çeþmenin baþýnda aðaç gibi duran
masal ülkesi güzellik
kaç kiþiyi taþýdý omuzlarýnda
kaç hüzün kýlýfýndan çýktý da
kayboldu sandelye
iklimlerin deli bir tomurcukta
boy atmasýyla alabildiðince gürken baþým
kokun/sesin
rüzgar gülümsemesiyle estikçe
yaþadýðým sonsuz zamanda
kaybettim kendimi
kolum hayallere adým atarken
avaz avaz
aralýk pencerelerde odan
telaþlarý yerleþtirirken yaðmur bulutuna
sallanýp durur mavinin uykusu
çocuklarýn dýþýndayýz
yerin/göðün
oda da
sisli bir aynayla yuvarlanýp
sokaklarý döverken
yürüyorum
havada kanat çýrpan kuþ
köklü aydýnlýða dileðimi atlarla götürür
ve bir horoz keyfince öter
en güzel türküyü giydirir ceketin
elim þakaðýmda
gökyüzünü seyrederim
öylesine derin
içime biriken gemilerin izi
kocaman denizlerde uyanmaya görsün
tenimde duygular karýncalanýr
gece ve gündüzü tüketir
yüreðimdeki ses
zaman geçer çabucak
düþü gerçek kýlan
varsan sen
anla
saðýr günlere aðýzsýz deðil
kararlý yüzle dudaðýnýn kenarýna çýkýp
saçlarýmý salmak
ahh
tozlanmýþ resimler karanlýk eder beni
ki,
avuçlarýnda gümüþ bir balýk
yolcuyken yollarýna
artýk al beni
her gece beyazla yoðurduðum rüyalara
yoldaþ ettim seni
dört duvarlarda konakladým
sevdadan geçerken
anla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.