ACİZ VARLIĞIMIN SON HUTBESİ...

Öfkeyi zuhur eden tesellide saklýsýn;
Aklýn alamadýðý rahmeti sýrtlarken Tanrý
Ve göçebe aþklarýna ömrün raðbet ederken
Yine öykündüklerine binaen
Bir de çifti tek gören bir bedel.

Hanidir düþkün,
Hanidir yorgun baþýn telaþýnda yürek,
Siper bellediðin gölgelere de ihaneti
Hem de özlemle pekiþen aþklarýn tek sahibesi:
Bir ritüel düþkünü benlik,
Kayýtlarýn merci o bellek
Bir de kalburüstü ruhumda kopan nice fýrtýna;
Haylice dirayeti elinden býrakmayan
Metaneti Allah katýnda tek maruzat
Yine kullarýn, çivisi çýkmýþ dünyada salýndýðý
Bazen aþklarýn körebe oynadýðý
Cafcaflý dünyalar…

Medeniyet denen tesellide mi saklý yoksa
Aþka ihanet edenlerin ve
Paraya tapanlarýn mecburi istikameti?
Hanidir telaffuz edemediklerin
Bir de evet, bir de öykündüklerine
Lades, deme hakkýmla
En Piþekâr yalan mýsýn da
Temsili bir resimde;
Bazen kayýp ilkelerinde aklýn
Hanidir sancý bellediðin o telaffuz
Yine koyu kahve benlerinde gök kubbenin,
Adeta bir ihanet
Belki de saklý bir dirayet
Sonra da konuþlu olduðum Ýlahi Kudretine
Hükmeden vicdanýn en asil naþýyým.

Yine ölümüne sevmeleri hak bilen
Þu aciz varlýðýmýn da son hutbesi
Önce adýmladýðým
Bazen adlandýramadýðým
Yine de her selamýn olmaz mý baþýmýn üstünde yeri
Yeter ki sahibi olsun verilmeyen selamýn payesi
Hele ki düþtü mü yolum bilinmeze,
Haydan gelen huya gider misali;
Avaz avaz yalnýzlýðýn
Tek cismi yine benlik adýna sýðýndýðým vicdanýmda
Hakka yaklaþtýðým…

Bileðimin hakkýyla hayata biat
Hanidir nefretine inat insanlarýn
Sonra da üç kez öpüp baþýma koyduðumun nimetin
Þükrüne kimseler düþüremezken
Tek gölge,
Ne de adýma anmadýklarýmca sarý benizli bir lanet
Asla umursamadýðým
Sadece liyakat bildiðim kaderin kayýp bir uzvunda
Edindiðim rütbe
Adýna haysiyet ve sevgi denen
Bir dirayetin de son zinciri
Yanmakla iþtigal þu kalem…


Sosyal Medyada Paylaşın: