nerden düþtün ki yüreðime, akþam yýldýzý gibi, neden cür’et ettin, kaymaya ve neden ben, ey güzel ruhlu, kadýn ben kimim ki, beni buluverdin, halbuki ben, korkaklýk abidesiyim. týrsak, çekingen ve abdalým. peryasýzlýðý, yürek yýr-týpta kabul ettim. neden geldin ki, neden ben, oluverdim ki yüreðinde, halbuki çocuklar gibi, sadece pencere kýrmaya yarýyorum ah güzel ruhlu kadýn, bana kanma, ben göründüðünden fazlasýyým. bazen yalnýzlýk, bazen hüzün, bazen de, sýrtýný soðuk duvara yaslamýþ, ter kokusu üstüne sinmiþ, sýradan bir adamým.
<< PeRYaSýZ >>
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.