Ne zaman elime kalem almayý düþünsem,
Aklýma mutsuzluk namýna neler varsa geliyor.
Mutluluðun sadece adýný biliyorum...
Yaþamadýðým bir þeyi de yazamýyorum.......
Nedendir bilinmez hayalden öteye geçemiyorum...
Öyle ki hayallerim bile beni yoruyor...
Kalbim yorgun, beynim yorgun, düþüncelerim yorgun.
Ne için yaþadýðýmý bile bilmiyorum...........
Diyorlar ki sabret, sabrediyorum...
Diyorlar ki her þey de bir hikmet var, boynumu büküyorum.
Üç günlük dünyaya yüzüm gülmeden,
Veda etmek istemiyorum...............
Oysa insanlarý seviyorum.
Bitkileri, hayvanlarý seviyorum......
Mavi sularý, mavi gökyüzünü,
Ay’ý, güneþi, yýldýzlarý seviyorum.
Bir tabak yemek yemeyi özledim..
Tatlý tatlý bir bardak su içmeyi özledim...
Sevdiðim insanlarla sohbet etmeyi özledim.
Yüce Rabbime kulluk etmeyi özledim..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.