Sana baktýðým gibiydi yaþamým, her an bir sürpriz, her an bir yürek vurgunu, sana bakarken nefes alýr, sensizken düþler kurup yaþama akardým...
Gün geldi yaþamý öðrendim senden, gün geldi yaþamý sensizlikten anladým, acýlar, suskunluklar dolandý peþime ve her gün bambaþka nefesler aldým yaþamdan...
Sonra, düþkün oldum yaþama, düþkünlükle yaþadým tüm nefreti, korkular ve de yalnýzlýðýn eþsiz gizemini... Öyle iþte sevgili, yaþam tek çizgili bir daire ve bitmeyen bir yolculuk düþleri...
Mustafa yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.