rüzgar sardýðýnda belini aðacýn bulanýk aynalar kaç yaþ biriktirdi sorma
en sessiz adýmlarla Eylül yapraklarýný uyandýrmadan gitsem kaç iz geçer sessizliðe anlatsýn sabahlar vedasýz uyandýrmalarý ve kuþlarýn havalanmadýðý bahçeleri.
geçmiþi kýrýk camlarda kýrýk bir bacakla selamlarken gözlerimin ucundaki sokaðý yakalamak için onca uðraþtým bir bulutu aðlatmadan yokluðun sarnýcýnda hiç gibi mi duruyordum yoksa çözemediler ay`da kalan yüzümü Anne!
aklýmýn saçaðýnda aþka benzeyen yaným sevmezken güneþi/kimseyi her gün bir cinayet uyanýr karanlýðýma. adýmý sorsalar köþede oturan çocuk boynunu büker Babam`ýn kitaplarýna gömülen gökyüzüydüm tedavi ederken çocuklarý unuturdu hastane koridorlarýnda beni büyürdüm. avuçlarken göðüslerimi sarýlýp yattýðým uykular bana buz keserdi
odama korkuyla giren ýþýklarý tuttum açtým perdeleri eþikten eþiðe su gibi yürüdüm ey yeþil deniz sen aðaç nasýl bilirdiniz dudaklarýmý öptükçe yalnýzlýk sevilesi bir aydýnlýðý
daðýmý bekliyorum gülün peþinden koþmak rüzgara döndür yüzünü/yüzüme taa derinden bana gel de ömrün olayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.