YANIK TEBESSÜM AKŞAMLARI

Yeni açýlmýþ bir kitap kokusunun,
sayfalarýna ilk kez dokunurken bulduðum tadý,
saçlarýnda parmaklarýmý gezdirirken aldýðým kadýn..

Bilirsin,
yorgun sabahlar ellerin omuzumda
ve silip atarken hayatý,
ansýzýn gelen üþüme ile pencerenin açýk pervazýndan,
o esen yel hala bizim..

Son bir kere içinde bir yerlerde,
kaygan ve diri kalemimle,
gözlerinde bestelediðim heyecaný,
o uyuþmuþ parmaklarýnla dudaklarýma ektiðin,
yassý ve büklüm büklüm aþk kokan harflerinle,
mimiklerinin gülümser yerlerini öperken harcadýðým
ve koynuna düþtüðüm geceleri..

Ýkliminden soðuk kýþlarýma geçiþlerim vedasýdýr sezgilerin,
sevda gözlüm, o günlerden geçmedim!
Eridi tenim, söndü feri gözlerimin,
dönmedin..

Bir baþka þarkýda hatýrlarým diye unuttuklarýmý,
nice geceler hiç dinlemedim..
Çok yollarým var hayata dair,
bir baþka denklemi sensiz çözemedim..
Eðer varýrsa yolun sevdalarýma,
bu eli bir gün tutacaksan,
bil ki baþkalara deðmedi elim..

Mutlu ol, sevdiðince, sevdiceðinle..
ben hiç bu kadar sevemedim..
Ten sarýsý güz, kan kýrmýzýsý ateþ,
elbet doðar bir gün Güneþ,
böyle sabahlarda ýþýk göremedim!

Böylesi yalnýzlýðý ben hiç çekmedim,
Yanýk tebessüm akþamlarýnda..




































Sosyal Medyada Paylaşın: