Her akþam gidip maziye eli boþ dönüyorum yine hatýralarla her gün bin defa ölüyorum yaþanýp bitmiþ günlerden sanki ne umuyorum boðazýma yapýþmýþ ah hesap soruyor yýllar
meðerse sebil sebil olmuþ ah benim hayatým yýkýlýp yerle bir olmuþ yok olmuþ saltanatým geceler zindan bana sarýp da filmi geriye sona varmadan baþa dönüyorum biteviye
oysa sendin ömrüme güneþ gibi doðan sevgili hiç haketmeyenlere daðýtýp sevgimi sebil vurup da dertlerimi sýrtýma gezdim hep il il remilim olsaydý ya atsaydým görüp atiyi
þimdi düþünüp maziyi her gece kahrolmazdým ah keþke sevgimi sebil sebil daðýtmasaydým
þarký sözü
Yüksel Nimet Apel 15 Ekim/2017/Pazar/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.