HÜZÜN...
HÜZÜN...
Hak beni tanýdý, bense Hak’ký sonradan,
Boþ yaþadým,çöktü içime geçmiþin közün,
Kula dokunmaz,kul yolun bilse,Yaradan,
Ýnsan hayatýnda olur kýþ,bahar,yaz,güzün...
Geçer gözümün önünden,boþa bir ömür,
Hak yeme,zalim olma,deme düzeni sömür,
Isýt dört bir yaný,yan,ol katrandan kömür,
Amma ne yaparsan,arkada kalýrmýþ gözün...
Hayatmemat,çolukçocuk demeden yürü,
Çoban olamadan bir baþýna, olamaz sürü,
Eðer seninle eþ deðilse,kara bahatýn körü,
Bu alemde kýymeti harbiyesi yoktur sözün...
Adam ol adem evladý gibi yaþa her zaman,
Hayatýnda olmasýn arka perde,toz,duman,
Pak yaþa,doðru söyle olmaz baþka argüman,
Görüntün her ne ise,farklý da olmasýn özün...
Bahar isen çiçek aç,kýþ isen yaðmur ve kar,
Her zaman hesap tutma,neyine kâr,zarar,
Setler vursan da sular, bildiði yoldan akar,
Daðýn,tepen var ise,elbet var ovan,düzün...
Mekke,Medine olsun,keþ olmasa Kerbela,
Hiç kullara vermesin, Rabbim biçare bela,
Bir gün gelirsin musalla taþýna okunur sela,
Kurtarmaz,malýn,mülkün,koyun ile öküzün...
Þeyhim;Derki, onbeþti ,altmýþ kaldý geride,
Yediklerin yað olmuþtur,birikmiþtir deride,
Sevaplarýn,günahlarýn baðlanmýþ bak seride,
Ýyi,kötüyü kapatsada,elde kalan boþ HÜZÜN...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 11.51
15.10.2017
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.