MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ATLAYIŞ REFLEKSİ
Dramatik Buluntular

ATLAYIŞ REFLEKSİ






(Hatýrlýyorum karþý kýyýya düþünce taþýyan
Bir kayýkçýdan baþka kimse deðildim)




sonbaharýn iþsiz kaldýðý caddelerden geçiyorum
kalýn ihanetler giyinmiþti evler
ýslýk çalarak seyirci topluyor orijinal put
yüzü sahtelikten sararmýþ
elinde kýlýç ve kan anayasasý
toplanýveriyor hemen ikna edilmiþ bedenler
oluþuveriyor kalpleri yarý mezar insanlar ormaný


ah, reddetme yeteneði!
ne pahalý bir intihar


Elimden tutup
bir kütüphaneye götürüyor beni içimdeki düþ görevlisi
en az hasarla uzaklaþýyorum çürüme yüzyýlýndan


Sohrab Sepehri
Mahmud Derviþ
ve Adonis
yeni açýlmýþ bir sokaða sözcük taþýyorlar


hurdaya ayrýlmýþ vagonlar
ve detone trenler
sayýsal sevimliliðe yenik düþmüyor bu kez


sýrtlarý ok çýðýnda kalmýþ þairler
kendi gölgeleriyle söyleþiyor
kýrýlgan köyleri onarýyor çamaþýrcýnýn oðlu Attila József
uçurum artýrýcý sesler içen Rilke
Celan’ýn sesi kýsýlmýþ kalbi: mazi toplama kampý
ah acýnýn melankolik þýklýðý!
tabiatýn bana taktýðý siyah þapkalý isim
çekiliyor içimden yavaþça ayrýntýlar bulutu
yoklama kaçaðý bir duyguya býrakýyor yerini
uyarýyor yeryüzünden mezun olanlar:
sakýn vazgeçme yolculuktan
dünya kocaman bir hüzün kutusu



olasýlýk taþýyýcýsý bir kayýkla ayrýlýyorum oradan
kalýn hisler giyinmiþti sular
soðuk havalara inanan kayýkçýlarýn söyleþisi
ki kayýkçýlar imkânsýz kýyýlarýn onurudur
peþimde sahte kitabýyla orijinal put metaforu
ama ben kýyý boyunca uzanan Gülcan’ýn saçlarýna bakýyorum
ve Gülcan’ýn sarýlmak kokan kollarý, ah neydi öyle!
‘o senin manevi mevsimindir’ diyor içimdeki düþ görevlisi


arkamdan izlerimi süpürüyor düþsel süpürge
anlamlar patikasýndan hiç geçmemiþim gibi
yorulduðumda günýþýðýna hiç yaslanmamýþým gibi
yeni açýlmýþ bir çiçeðe hiç sözcük taþýmamýþým gibi
çalýþmaya devam ediyor çaðýn kamçýsý


ve itaatler eþiði;
öyle kalabalýk ki


mola veriyorum susulanlar tepesinde
iþte yine onlar iniyor geceye atlayýþ refleksiyle
‘þairler: yalnýzlýðýn son koruyucularý’*
izlemeye baþlýyoruz polen bulutlarýnýn altýnda
binalar, arabalar ve silme tuþundaki sevimliliði (!)





(*Paul Celan)

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.